چرا احساسات منفی و ناراحتیها در روابط، معمولاً سرکوب میشوند؟
همه ما در روابط خود، چه با همسر، چه با خانواده و چه با دوستان، لحظاتی را تجربه میکنیم که احساسات منفی مانند خشم، ناراحتی، ترس یا ناامیدی به سراغمان میآید. اما متاسفانه، اغلب این احساسات به جای ابراز شدن، سرکوب میشوند. دلایل متعددی برای این پدیده وجود دارد که در ادامه به بررسی 19 مورد از مهمترین آنها میپردازیم: سرکوب احساسات منفی نه تنها باعث حل نشدن مشکلات میشود، بلکه میتواند به مرور زمان به فرسودگی عاطفی، استرس مزمن و حتی مشکلات جسمی منجر شود. فهمیدن دلایل این سرکوب، اولین قدم برای ایجاد روابط سالمتر و صمیمیتر است.
- ✳️
ترس از قضاوت شدن:
بسیاری از ما از این میترسیم که اگر احساسات واقعی خود را بیان کنیم، مورد قضاوت یا تمسخر قرار بگیریم. - ✳️
ترس از طرد شدن:
نگرانی از اینکه ابراز ناراحتی باعث شود طرف مقابل از ما فاصله بگیرد یا رابطه را قطع کند. - ✳️
عدم اطمینان به طرف مقابل:
فقدان اعتماد به اینکه طرف مقابل قادر به درک و همدلی با احساسات ما باشد.
- ✳️
فرهنگ پدرسالارانه:
در بسیاری از جوامع، ابراز احساسات، به ویژه برای مردان، ضعف تلقی میشود. - ✳️
آموزشهای دوران کودکی:
اگر در کودکی به ما آموخته باشند که نباید احساسات منفی خود را نشان دهیم، این الگو در بزرگسالی نیز ادامه پیدا میکند. - ✳️
ترس از ایجاد درگیری:
بسیاری از افراد برای جلوگیری از مشاجره و بحث، احساسات خود را پنهان میکنند. - ✳️
عدم آگاهی از احساسات خود:
گاهی اوقات، ما حتی نمیدانیم که چه احساسی داریم و به همین دلیل نمیتوانیم آن را بیان کنیم. - ✳️
فقدان مهارتهای ارتباطی:
ناتوانی در بیان احساسات به شیوهای موثر و سازنده. - ✳️
تجربیات دردناک گذشته:
اگر در گذشته، ابراز احساسات منجر به نتایج منفی شده باشد، احتمال سرکوب آنها در آینده بیشتر میشود. - ✳️
تمایل به حفظ ظاهر:
نگرانی از اینکه ابراز ناراحتی، وجهه ما را در نظر دیگران تخریب کند. - ✳️
فکر کردن به اینکه ابراز احساسات بیفایده است:
باور به اینکه هیچ چیز تغییر نخواهد کرد، حتی اگر احساسات خود را بیان کنیم. - ✳️
احساس مسئولیت بیش از حد:
برخی افراد فکر میکنند مسئول خوشحالی دیگران هستند و نمیخواهند با ابراز ناراحتی، آنها را ناراحت کنند. - ✳️
کمالگرایی:
افراد کمالگرا اغلب فکر میکنند که نباید هیچ احساس منفی داشته باشند و سعی میکنند آنها را سرکوب کنند. - ✳️
فقدان خودآگاهی:
نداشتن درک عمیقی از نقاط قوت و ضعف خود و نحوه تاثیر احساسات بر رفتارمان. - ✳️
ترس از آسیب پذیر بودن:
ابراز احساسات، نوعی آسیب پذیری است و برخی افراد از نشان دادن این آسیب پذیری میترسند. - ✳️
باورهای نادرست درباره احساسات:
مانند این باور که احساسات منفی، بد و مخرب هستند. - ✳️
عدم وجود فضای امن:
در برخی روابط، فضایی برای ابراز آزادانه احساسات وجود ندارد. - ✳️
اعتماد به نفس پایین:
افراد با اعتماد به نفس پایین، اغلب از ابراز عقاید و احساسات خود میترسند. - ✳️
تاثیرات رسانهها و شبکههای اجتماعی:
تصویرسازی غیرواقعی از روابط و شادی دائمی میتواند باعث شود افراد از ابراز ناراحتی خود خجالت بکشند.
شناخت این عوامل میتواند به ما کمک کند تا آگاهانهتر با احساسات خود برخورد کنیم و در روابط خود، فضایی امن و حمایتی برای ابراز آنها ایجاد کنیم. یادگیری مهارتهای ارتباط موثر، کسب اعتماد به نفس و تغییر باورهای نادرست، گامهای مهمی در این مسیر هستند. در ضمن، مهم است به یاد داشته باشیم که ابراز احساسات به معنای پرخاشگری یا سرزنش نیست. بلکه به معنای به اشتراک گذاشتن با صداقت و محترمانه احساسات خود با طرف مقابل است. هدف، ایجاد درک متقابل و حل مشکلات به شیوهای سازنده است.
چرا احساسات منفی در روابط سرکوب میشوند؟
ترس از طرد شدن
یکی از بزرگترین دلایل سرکوب احساسات منفی، ترس از طرد شدن توسط طرف مقابل است.افراد اغلب میترسند که اگر احساسات ناراحتکنندهی خود را ابراز کنند، شریک زندگیشان آنها را دوست نداشته باشد یا از آنها دور شود.این ترس به ویژه در روابطی که ناامنی در آنها وجود دارد، بیشتر دیده میشود.فرد ممکن است فکر کند که اگر احساساتش را نشان دهد، شریک زندگیاش به دنبال فرد دیگری میرود.این ترس میتواند ریشه در تجربیات گذشته داشته باشد، مانند طرد شدن در کودکی یا روابط قبلی.به همین دلیل، افراد به جای ابراز احساسات واقعی خود، سعی میکنند تصویری بینقص و خوشایند از خود ارائه دهند.
این سرکوب احساسات میتواند به نارضایتی و خشم انباشته شده منجر شود.
ترس از طرد شدن باعث میشود افراد ترجیح دهند سکوت کنند و از ایجاد درگیری اجتناب کنند، حتی اگر این سکوت به قیمت سلامت روانشان تمام شود.در واقع، این یک مکانیسم دفاعی برای حفظ رابطه به هر قیمتی است، حتی اگر به قیمت نادیده گرفتن نیازهای عاطفی فرد تمام شود.
اجتناب از درگیری و مشاجره
بسیاری از افراد از درگیری و مشاجره میترسند و به همین دلیل احساسات منفی خود را سرکوب میکنند.آنها فکر میکنند که ابراز ناراحتی باعث ایجاد بحث و جدل میشود.این ترس میتواند ناشی از تجربیات ناخوشایند در گذشته باشد، جایی که ابراز احساسات منجر به دعواهای شدید شده است.آنها ممکن است فکر کنند که سکوت کردن و نادیده گرفتن مشکلات، راهی برای حفظ آرامش در رابطه است.اما در واقع، این اجتناب از درگیری، مشکلات را حل نمیکند، بلکه آنها را زیر فرش پنهان میکند تا زمانی که به شکل ناگهانی و مخربی سر باز کنند.
این سرکوب احساسات میتواند به یک چرخه معیوب تبدیل شود، جایی که افراد به طور مداوم از ابراز ناراحتی خود اجتناب میکنند تا از درگیری جلوگیری کنند.
این اجتناب از درگیری نه تنها به حل مشکلات کمکی نمیکند، بلکه به مرور زمان باعث ایجاد نارضایتی و خشم انباشته شده در رابطه میشود.
فرهنگ و تربیت
فرهنگ و تربیتی که در آن بزرگ شدهایم، نقش مهمی در نحوه ابراز و مدیریت احساسات ما دارد.در برخی فرهنگها، ابراز احساسات منفی، به ویژه برای مردان، به عنوان ضعف تلقی میشود.در چنین فرهنگهایی، افراد یاد میگیرند که احساسات خود را سرکوب کنند و به جای ابراز آنها، آنها را در خود نگه دارند.در ضمن، در برخی خانوادهها، ابراز احساسات منفی با واکنشهای منفی والدین مواجه میشود، مانند سرزنش، تحقیر یا نادیده گرفتن.این تجربیات باعث میشود که افراد یاد بگیرند که ابراز احساسات، خطرناک است و باید از آن اجتناب کرد.
در نتیجه، آنها به سرکوب احساسات خود عادت میکنند و نمیدانند چگونه به طور سالم و سازنده آنها را ابراز کنند.
این سرکوب احساسات میتواند به مرور زمان به مشکلات روانی و عاطفی منجر شود، مانند افسردگی، اضطراب و خشم کنترل نشده.پس، آگاهی از تأثیر فرهنگ و تربیت بر نحوه ابراز احساسات، گام مهمی در جهت بهبود روابط و سلامت روان است.
