چرا در روابط عاشقانه گاهی احساس میکنیم که دیگر نمیتوانیم تغییر کنیم؟
مسئولیتناپذیری:
عدم پذیرش مسئولیت اشتباهات، مانع از یادگیری و رشد میشود.مقایسه با دیگران:
مقایسه رابطه خود با روابط دیگران، میتواند منجر به احساس نارضایتی و ناتوانی شود.کمالگرایی:
توقع داشتن یک رابطه بینقص، غیرواقعی است و میتواند منجر به ناامیدی شود.عدم گفتگو:
ناتوانی در برقراری ارتباط موثر و بیان نیازها و احساسات، مشکلات را تشدید میکند.همچنین عوامل بیرونی و فشار های زندگی نیز میتوانند در این احساس نقش داشته باشند.
شناسایی این عوامل و تلاش برای مدیریت آنها، میتواند به بهبود کیفیت رابطه و افزایش احساس رضایت کمک کند.
- ✳️
استرس و اضطراب:
فشار ناشی از کار، مسائل مالی و دیگر مشکلات زندگی، میتواند بر رابطه تاثیر منفی بگذارد. - ✳️
مشکلات خانوادگی:
دخالت خانوادهها یا اختلافات خانوادگی، میتواند رابطه را تحت فشار قرار دهد. - ✳️
تغییرات بزرگ در زندگی:
تغییر شغل، نقل مکان یا تولد فرزند، میتواند رابطه را دچار چالش کند. - ✳️
انتظارات غیرواقعی جامعه:
فشار جامعه برای داشتن یک رابطه “کاملا مطلوب”، میتواند منجر به احساس نارضایتی شود. - ✳️
کمبود زمان:
نداشتن زمان کافی برای با هم بودن و رسیدگی به رابطه، میتواند باعث سردی و فاصله شود. - ✳️
تغییر در اولویتها:
تغییر اولویتهای شخصی یا شریک عاطفی، میتواند رابطه را دچار مشکل کند. - ✳️
عدم تناسب در ارزشها:
داشتن ارزشها و اهداف متفاوت در زندگی، میتواند منجر به اختلاف و درگیری شود. - ✳️
اعتیاد:
اعتیاد به مواد مخدر، الکل یا رفتارهای مخرب، میتواند رابطه را نابود کند.
1. تکرار الگوهای قدیمی:
یکی از دلایل اصلی این احساس، گیر افتادن در الگوهای رفتاری قدیمی است. ما ناخودآگاه تمایل داریم رفتارهایی را تکرار کنیم که در گذشته در روابطمان از خود نشان دادهایم، حتی اگر سازنده نبوده باشند. این الگوها اغلب ریشه در تجربیات کودکی و روابط اولیه ما دارند و به سختی میتوان از آنها دست کشید. فرض کنید در کودکی یاد گرفتهاید برای جلب توجه دیگران، همیشه آنها را راضی نگه دارید. این الگو ممکن است در روابط عاشقانهتان هم تکرار شود و شما را از بیان نیازهای خود باز دارد. این تکرار الگوها باعث میشود احساس کنیم در یک چرخه بیپایان گیر افتادهایم و تغییری ممکن نیست. شناسایی این الگوها اولین قدم برای شکستن آنها است. درمان و مشاوره میتواند در این زمینه بسیار کمک کننده باشد.
2. ترس از آسیبپذیری:
تغییر نیازمند آسیبپذیری است. باید حاضر باشیم خودمان را در معرض دید قرار دهیم و ضعفهایمان را بپذیریم. ترس از طرد شدن یا قضاوت شدن میتواند مانع این آسیبپذیری شود و ما را در لاک خودمان نگه دارد. وقتی میترسیم خود واقعیمان را نشان دهیم، نمیتوانیم رابطه عمیق و معناداری با شریک عاطفیمان برقرار کنیم. این ترس باعث میشود احساس کنیم نمیتوانیم تغییر کنیم، زیرا تغییر به معنای نشان دادن خود واقعیمان است. تمرین خودآگاهی و پذیرش خود میتواند به کاهش این ترس کمک کند. به خود یادآوری کنید که آسیبپذیری نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه شجاعت است. یاد بگیرید که چگونه به خودتان شفقت بورزید.
3. کمبود خودآگاهی:
بدون شناخت کافی از خودمان، نمیتوانیم بفهمیم چه رفتارهایی مخرب هستند و نیاز به تغییر دارند. خودآگاهی به ما کمک میکند تا احساسات، افکار و رفتارهای خود را درک کنیم و الگوهای ناسالم را شناسایی کنیم. بدون خودآگاهی، ممکن است رفتارهایی را تکرار کنیم که به رابطه آسیب میزنند، بدون اینکه متوجه باشیم. این عدم آگاهی باعث میشود احساس کنیم نمیتوانیم تغییر کنیم، زیرا نمیدانیم دقیقاً چه چیزی را باید تغییر دهیم. مدیتیشن، نوشتن خاطرات روزانه و گفتگو با یک درمانگر میتوانند به افزایش خودآگاهی کمک کنند. سعی کنید نقاط قوت و ضعف خود را بشناسید. از بازخورد دیگران استقبال کنید.
4. ترس از دست دادن هویت:
گاهی اوقات، ما رفتارهایی را در خود تثبیت کردهایم که فکر میکنیم بخشی از هویت ما هستند. تغییر این رفتارها ممکن است به معنای از دست دادن بخشی از هویت خود به نظر برسد، که میتواند ترسناک باشد. مثلا ممکن است فکر کنیم اگر دیگر عصبانی نشویم، دیگر خودمان نیستیم. این ترس باعث میشود در برابر تغییر مقاومت کنیم و احساس کنیم نمیتوانیم آن را انجام دهیم. هویت شما مجموعهای از ویژگیهای ثابت نیست، بلکه یک فرآیند پویا است. به خودتان اجازه دهید که تغییر کنید و رشد کنید.
5. مقاومت در برابر تغییر:
تغییر به طور کلی میتواند دشوار باشد، حتی اگر به نفع ما باشد. انسانها به طور طبیعی در برابر تغییر مقاومت میکنند. این مقاومت میتواند به دلایل مختلفی از جمله ترس از ناشناختهها، عادت به وضعیت موجود و احساس عدم کنترل ایجاد شود. وقتی با این مقاومت روبرو میشویم، ممکن است احساس کنیم نمیتوانیم تغییر کنیم، زیرا تلاش برای تغییر بسیار دشوار به نظر میرسد. به خود یادآوری کنید که تغییر یک فرآیند تدریجی است و نیازمند صبر و پشتکار است. اهداف کوچک و قابل دسترس تعیین کنید. از حمایت دوستان و خانواده کمک بگیرید. به خودتان برای پیشرفتهای کوچک پاداش دهید.
6. انتظارات غیرواقعی:
گاهی اوقات، ما انتظارات غیرواقعی از خودمان و شریک عاطفیمان داریم. فکر میکنیم باید سریع و کامل تغییر کنیم. این انتظارات غیرواقعی میتوانند منجر به ناامیدی و سرخوردگی شوند و احساس کنیم نمیتوانیم تغییر کنیم. انتظارات واقعبینانهای از خودتان داشته باشید. به خودتان اجازه دهید که اشتباه کنید. از خودتان بپرسید آیا این انتظار منصفانه است؟
7. عدم حمایت کافی:
تغییر در یک رابطه عاشقانه نیازمند حمایت متقابل است. اگر شریک عاطفیمان از تلاشهای ما برای تغییر حمایت نکند، ممکن است احساس کنیم نمیتوانیم پیشرفت کنیم. در ضمن، اگر در زندگی خود حمایت اجتماعی کافی نداشته باشیم، ممکن است احساس تنهایی و انزوا کنیم و انگیزه خود را برای تغییر از دست بدهیم. با شریک عاطفیتان در مورد نیازهای خود صحبت کنید. از دوستان و خانواده خود حمایت بخواهید. به دنبال گروههای حمایتی باشید.
8. مشکلات ارتباطی:
مشکلات ارتباطی میتوانند مانع از این شوند که بتوانیم نیازها و خواستههای خود را به درستی بیان کنیم و از شریک عاطفیمان درک کنیم. وقتی نمیتوانیم به طور موثر با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم، ممکن است احساس کنیم در یک بنبست گیر افتادهایم و تغییری ممکن نیست. به دنبال یادگیری مهارتهای ارتباطی موثر باشید. به طور فعال به صحبتهای شریک عاطفیتان گوش دهید. احساسات خود را به طور با صداقت و شفاف بیان کنید.
9. عدم مسئولیتپذیری:
مسئولیتپذیری به معنای پذیرش مسئولیت اعمال و رفتارهای خود است. اگر مسئولیت رفتارهای خود را نپذیریم، نمیتوانیم تغییر کنیم. به جای سرزنش دیگران، سعی کنید سهم خود را در مشکلات رابطه بپذیرید. از اشتباهات خود درس بگیرید. به دنبال راه حل باشید.
10. عزت نفس پایین:
عزت نفس پایین میتواند مانع از این شود که باور کنیم شایسته یک رابطه سالم و شاد هستیم. این باور میتواند مانع از تلاش ما برای تغییر شود. 
اشتباهات گذشته میتواند مانع از این شود که بتوانیم به جلو حرکت کنیم و رابطه خود را بهبود بخشیم. کینهها و رنجشها میتوانند رابطه را مسموم کنند. به دنبال راههایی برای بخشش شریک عاطفیتان باشید. بخشیدن خودتان را هم تمرین کنید.
18. عدم مهارتهای حل مسئله:
نداشتن مهارتهای حل مسئله میتواند منجر به تکرار مشکلات در رابطه شود. اگر نتوانیم به طور موثر مشکلات خود را حل کنیم، ممکن است احساس کنیم در یک چرخه بیپایان گیر افتادهایم. به دنبال یادگیری مهارتهای حل مسئله باشید. با شریک عاطفیتان در مورد مشکلات خود به طور با صداقت و باز صحبت کنید. به دنبال راه حلهای مشترک باشید.
19. وابستگی ناسالم:
وابستگی ناسالم به شریک عاطفی میتواند مانع از این شود که بتوانیم به طور مستقل عمل کنیم و تغییر کنیم. وقتی بیش از حد به شریک عاطفیمان وابسته هستیم، ممکن است از ترس از دست دادن او، از بیان نیازهای خود خودداری کنیم و رفتارهای مخربی را تحمل کنیم. به دنبال افزایش استقلال خود باشید. به فعالیتهایی که از آنها لذت میبرید، بپردازید. با دوستان و خانواده خود وقت بگذرانید.
20. عدم درک متقابل:
عدم درک متقابل از نیازها، خواستهها و دیدگاههای یکدیگر میتواند منجر به سوء تفاهمها و تعارضات شود. وقتی نمیتوانیم یکدیگر را درک کنیم، ممکن است احساس کنیم در یک رابطه تنها هستیم و تغییری ممکن نیست. سعی کنید دیدگاه شریک عاطفیتان را درک کنید. سوال بپرسید و به صحبتهای او به طور فعال گوش دهید. احساسات خود را به طور شفاف بیان کنید.
21. باورهای محدود کننده:
باورهای محدود کننده میتوانند مانع از این شوند که باور کنیم قادر به تغییر هستیم. مثلا ممکن است باور داشته باشیم که “من همیشه همینطور بودهام و نمیتوانم تغییر کنم. “باورهای محدود کننده خود را شناسایی کنید. آنها را به چالش بکشید. باورهای توانمند کننده را جایگزین آنها کنید.
